Το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη τη συνυπαιτιότητα των πιστωτικών ιδρυμάτων στην υπερχρέωση του οφειλέτη, ώστε να τον υπαγάγει στις διατάξεις του Νόμου Κατσέλη και να ρυθμίσει τα χρέη του. Ακολουθεί απόσπασμα της απόφασης:

 Σχετικές μας υπηρεσίες:

Νομικές Υπηρεσίες

Ρύθμιση Οφειλών / Νόμος Κατσέλη

«Η αιτούσα είναι συνταξιούχος χήρα ναυτικού, ηλικίας 70 ετών, και διαμένει στο χωριό Σκαπέτι του Δήμου Tροιζηνίας. Στην αίτηση της προσδιορίζει, τις καθαρές μηνιαίες αποδοχές της από σύνταξη στα 888 ευρώ και το ποσό αυτό αποδεικνύεται από τα προσκομιζόμενα από αυτήν έγγραφα. Με βάση τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο εκτιμά, λαμβάνοντας υπ’ όψη και τα διδάγματα της κοινής πείρας, ότι το ποσό που είναι αναγκαίο να δαπανάται μηνιαίως για την κάλυψη των βασικών βιοτικών αναγκών της ανέρχεται σε 500 ευρώ περίπου, δεδομένου ότι διαμένει σε ιδιόκτητη κατοικία, το κόστος συντήρησης και τα πάγια έξοδα της οποίας είναι χαμηλά. Η αιτούσα έχει οφειλές που ανέρχονται αθροιστικά: 1) έναντι της EUROBANK, ως εγγυήτρια σε σύμβαση πιστώσεως στο ποσό των 563.905,91 ευρώ και 2) έναντι της ALPHA BANK από δύο συμβάσεις καταναλωτικών δανείων στο ποσό των 5.695,04 ευρώ.  Ήτοι το σύνολο της οφειλής της αιτούσας ανέρχεται σε 569.600,95 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων τόκων και εξόδων μέχρι του χρονικού σημείου που χορηγήθηκαν οι σχετικές βεβαιώσεις οφειλών από την κάθε μία Τράπεζα. Εν προκειμένω είναι προφανής η υπερχρέωση της αιτούσας και η συνυπαιτιότητα της α’ των καθ’ ων στην υπερχρέωση αυτή, δεδομένου ότι κατέστησε την αιτούσα εγγυήτρια σε πολύ μεγάλου ύψους σύμβαση πιστώσεως, ενόσω τα δηλούμενα από αυτήν εισοδήματα δεν δικαιολογούσαν την παροχή εγγύησης για ένα τέτοιου ύψους ποσό.

Επειδή η αιτούσα αδυνατεί ανυπαίτια να εξυπηρετήσει τις παραπάνω οφειλές της, το δε προτεινόμενο από αυτήν σχέδιο ρύθμισης αυτών δεν έγινε δεκτό από τις πιστώτριες Τράπεζες, πρέπει το Δικαστήριο να προβεί σε ρύθμιση μηνιαίων καταβολών από τα εισοδήματά της για χρονικό διάστημα τεσσάρων ετών προς μερική εξόφληση των οφειλών της. Αφού ληφθούν υπ’ όψη όλα τα παραπάνω στοιχεία η κάθε μηνιαία καταβολή πρέπει να οριστεί σε 380 ευρώ, δεδομένου ότι κρίνεται ότι το απομένον μηνιαίο εισόδημα επαρκεί για την κάλυψη των βασικών βιοτικών αναγκών της. Περαιτέρω λόγω της χαώδους δυσαναλογίας που υπάρχει μεταξύ της οφειλής προς κάθε μία των καθ’ ων, τo Δικαστήριο κρίνει ότι η οφειλή της αιτούσας προς την β’ των καθ’ ων θα πρέπει να διαγραφεί οριστικά, με τον ορισμό μηδενικών καταβολών, δεδομένου ότι ο αναλογικός επιμερισμός του δυναμένου να καταβάλλεται από την αιτούσα ποσού θα οδηγούσε στην μηνιαία καταβολή προς την β’ των καθ’ ων του ποσού των 3,80 ευρώ».

Εδώ, Δίνουμε Λύση