Μεταρρύθμιση απόφασης για ρύθμιση οφειλής υπερχρεωμένου προσώπου λόγω μεταβολής

συνθηκών. Καθορίζεται μικρότερη δόση με βάση το νέο εισόδημα.

Το Ειρηνοδικείο Πατρών με την υπ’ αριθμ. 25/2013 απόφασή του έκρινε ότι οι εκδοθείσες κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας οριστικές αποφάσεις για τη ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά, μπορούν με αίτηση διαδίκου μετά τη δημοσίευση τους να ανακληθούν ή να μεταρρυθμιστούν από το Δικαστήριο που τις εξέδωσε, αν προκύψουν νέα πραγματικά περιστατικά ή μεταβολές της περιουσιακής κατάστασης και των εισοδημάτων του οφειλέτη εξαιτίας των οποίων μεταβλήθηκαν μεταγενέστερα οι συνθήκες κάτω από τις οποίες εκδόθηκε η απόφαση.

«Επί της με αριθμ.κατάθ.21/2011 αίτησης της αιτούσας, η οποία συνεκδικάσθηκε με την με αρ.κατ. 20/2011 αίτηση του συζύγου της περί ρύθμισης των οφειλών τους προς τους μετέχοντες πιστωτές σύμφωνα με το Ν.3869/10, οι οποίες συνεκδικάσθηκαν, εκδόθηκε η 88/2012 απόφαση ειδικής δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου αυτού, η οποία δημοσιεύθηκε στις 19/7/2012. Με την παραπάνω απόφαση ρυθμίστηκαν τα χρέη της αιτούσας με μηνιαίες καταβολές προς τους πιστωτές της επί μία τετραετία, συνολικού ποσού 300 ευρώ, αρχόμενες από την πρώτη ημέρα κάθε μήνα μετά την κοινοποίηση της απόφασης, κατανεμόμενο συμμέτρως σε όλους τους μετέχοντες πιστωτές.

Μετά τη ρύθμιση των χρεών της αιτούσας με την παραπάνω δικαστική απόφαση, μεταβλήθηκαν τα εισοδήματα της, τα οποία αποκλειστικά εισέπραττε από την παροχή της εργασίας της ως πωλήτρια σε κατάστημα ενδυμάτων και ανέρχονταν μηνιαίως σε 819 € κατά τον Απρίλιο του έτους 2012. Συγκεκριμένα μετά τη δημοσίευση της προς μεταρρύθμιση απόφασης η αιτούσα προκειμένου να διατηρήσει την εργασία της και να μην μείνει άνεργη κατάρτισε με την άνω εργοδότρια της, κατόπιν πρότασης της τελευταίας, λόγω μειωμένου τζίρου εξαιτίας της οικονομικής κρίσης που έπληξε τη χώρα, σύμβαση εργασίας μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, η οποία υπογράφηκε από τα συμβαλλόμενα μέρη στις 10/8/2012, με σύνολο εβδομαδιαίας απασχόλησής της 20 ωρών, αντί καθεστώτος πλήρους απασχόλησης, το οποίο ίσχυε κατά το χρόνο εκδίκασης της αρχικής αίτησης για ρύθμιση των χρεών της. Έτσι έκτοτε εργάζεται με καθεστώς μερικής απασχόλησης και αντί των προηγούμενων καθαρών αποδοχών της από 10-8-2012 και εφεξής οι καθαρές μηνιαίες αποδοχές της ανέρχονται στο ποσό των 434,39 €. Ο μισθός της αιτούσας, όπως διαμορφώθηκε από 10-8-2012 και εφεξής αποτελεί τη μοναδική πηγή εισοδημάτων της και προστίθεται στις αποδοχές του συζύγου της, προκειμένου να διαβιώσουν αυτοί και το ανήλικο τέκνο τους, ηλικίας 7 ετών. 

Παράλληλα οι ανάγκες διαβίωσης της ίδιας και της οικογένειας της δεν έχουν μεταβληθεί. Το μεταγενέστερο επομένως γεγονός της μεταβολής των εισοδημάτων της αιτούσας διαφοροποιεί σημαντικά τη βάση επί της οποίας στηρίχθηκε η υπό μεταρρύθμιση απόφαση, είναι κατ’ εύλογη κρίση σημαντικό νέο πραγματικό περιστατικό με ουσιώδη και αποφασιστική επιρροή στην έκβαση της δίκης και προσδίδει διαφορετική πραγματική εικόνα από εκείνη που είχε δεχθεί το Δικαστήριο

εκδίδοντας την 88/2012 απόφαση περί ρύθμισης των χρεών της αιτούσας και του συζύγου της.

Εξάλλου η κατά τα παραπάνω επιδεινούμενη οικονομική κατάσταση της αιτούσας αποδείχθηκε ότι δεν είναι αναστρέψιμη και δεν παρουσιάζει ελπίδες βελτίωσης κάτω από το γενικό κλίμα ύφεσης της χώρας και των μειωμένων εργασιακών δυνατοτήτων. Συνακόλουθα συντρέχουν, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, όλες οι προϋποθέσεις του άρθρου 8§4 του Ν.3869/2010, δεδομένου ότι αποδείχθηκε μείωση των εισοδημάτων της αιτούσας μετά τη δημοσίευση της υπό μεταρρύθμιση απόφασης, που δικαιολογεί την τροποποίηση της ρύθμισης των οφειλών της επί τετραετία ως προς το ύψος των μηνιαίων καταβολών προς τις μετέχουσες πιστώτριες τράπεζες σε συνολικό ποσό 200 € το μήνα και όχι σε 300 € το μήνα, όπως καθόρισε η υπό μεταρρύθμιση απόφαση».

Εδώ, Δίνουμε Λύση.