Νέα

Ταφόπλακα σε χιλιάδες φορολογικές υποθέσεις ελέγχου για “αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας” βάζει η νέα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας περί αποχαρακτηρισμού ως “νέων στοιχείων” των καταθέσεων σε ελληνικές τράπεζες για την παράταση του χρόνου παραγραφής τους.

Στο υπουργείο Οικονομικών η πρώτη τυπική αντίδραση είναι ότι θα περιμένουν την κοινοποίηση του κειμένου της απόφασης προκειμένου στη συνέχεια να αξιολογήσουν τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζεται το ελεγκτικό έργο, ωστόσο, πληροφορίες από τις ελεγκτικές υπηρεσίες ήδη κάνουν λόγο για “μολύβια που κατέβηκαν” στις φορολογικές υποθέσεις που βασίζονταν σε άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών και τραπεζικές κινήσεις έως και το 2010 ενώ η παραγραφή και του 2011 απέχει μόλις 45 ημέρες, δηλαδή στο τέλος του 2017.

Στην πράξη αυτό που ξεκαθαρίζει και η νέα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (2934/17) είναι ότι το όριο της παραγραφής των φορολογικών χρήσεων είναι η 5ετία από το τέλος του επόμενου φορολογικού έτους από την υπό εξέταση χρήση (πχ η χρήση 2016 παραγράφεται μετά πέντε έτη από το τέλος του 2017 δηλαδή στο τέλος του 2022) και η επίκληση στοιχείων από τραπεζικούς λογαριασμούς του ελεγχόμενου σε ημεδαπές τράπεζες δεν αποτελεί νέο στοιχείο για τη φορολογική διοίκηση που σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει χρονική επέκταση της παραγραφής στη 10ετία.

Έτσι, όπως εξηγούν έμπειρα ελεγκτικά στελέχη αλλά και φοροτεχνικοί που γνωρίζουν τα δεδομένα των ελέγχων για αδικαιολόγητη προσαύξηση περιουσίας:

-οι εισροές χρηματικών ποσών σε τραπεζικούς λογαριασμούς του φορολογούμενου έως και το τέλος του 2010 και σύντομα έως και το τέλος του 2011 δεν μπορούν πλέον να στοιχειοθετήσουν “εισόδημα” το οποίο δεν έχει δηλωθεί

– ακόμη και αν ένας φορολογούμενος μπήκε στο στόχαστρο του φορολογικού ελέγχου για έμβασμα το οποίο πραγματοποίησε το 2010 ή και το 2011 ή και τα επόμενα χρόνια και μπορεί με στοιχεία (παραστατικά κλπ) να αποδείξει ότι το εισόδημα αυτό είχε συσσωρευτεί στους ημεδαπούς τραπεζικούς του λογαριασμούς έως και το τέλος του 2010 τότε η υπόθεσή του θεωρείται παραγεγραμμένη και οι ελεγκτικές αρχές δεν έχουν δικαίωμα να του επιβάλλουν πρόσθετους φόρους και προσαυξήσεις

– παραγράφονται χιλιάδες υποθέσεις έως και το τέλος του 2010 (και σύντομα και του 2011) από τα λεγόμενα CD των μεγαλοκαταθετών βάση των οποίων οι ελεγκτικές και εισαγγελικές αρχές εξέδωσαν εντολές φορολογικού ελέγχου με άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών

– παραγράφονται και υποθέσεις των λεγόμενων λιστών καταθετών εξωτερικού (πχ Λαγκάρντ, Μπόργιανς κα) υπό την προϋπόθεση ότι οι ελεγχόμενοι μπορούν με στοιχεία να αποδείξουν ότι τα χρήματα που βρέθηκαν στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς στο εξωτερικό (π.χ. Ελβετία) είχαν συσσωρευτεί προηγουμένως σε ημεδαπούς τραπεζικούς λογαριασμούς μέχρι και το 2010 και εστάλησαν στη συνέχεια στο εξωτερικό

– παραγράφονται φορολογικές υποθέσεων πωλητών ακινήτων οι οποίοι έως και το τέλος του 2010 κατέθεσαν σε ημεδαπή τράπεζα το ποσό του τιμήματος από την πώληση ακινήτου το οποίο δεν αναγράφεται στο συμβόλαιο

Το σκεπτικό της απόφασης είναι ότι βάση νομοθεσίας οι ελεγκτικές αρχές είχαν τη δυνατότητα να λάβουν τα στοιχεία από τις ελληνικές τράπεζες και δεν το έκαναν και έτσι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν νέα στοιχεία. Είναι ξεκάθαρο όμως ότι αυτό δεν ισχύει για τις τραπεζικές καταθέσεις στο εξωτερικό τα οποία για τη φορολογική διοίκηση θεωρούνται νέα στοιχεία και δικαιολογούν την παράταση της παραγραφής στη 10ετία.

Ωστόσο, φοροτεχνικοί δεν αποκλείουν τελικά να γίνουν προσφυγές και για τις περιπτώσεις καταθέσεων στο εξωτερικό με το σκεπτικό ότι θα μπορούσαν οι ελληνικές αρχές να τα πληροφορηθούν στο πλαίσιο διακρατικών συμφωνιών διοικητικής συνδρομής και αιτήματα ανοίγματος τραπεζικών λογαριασμών στο εξωτερικό.